107

به نام خدای عشق و امید

سلام عزیزترینم تو کل دنیا.سلام علی جونم.خوبی گل زهرا؟ یه دنیا خسته نباشی عزیز دلم.تو این دو هفته کلی کار کردی و کلی راه رفتی و کلی اذیت شدی.خداروشکر امروز گلم و دیدم.هرچند یه عالمه خسته بود و من نتونستم کاری براش کنم.ولی همین که کنارت بودم کلی برام ارزش داشت.

راستی رویت مبارک عزیز دلم.روزت مبارررررررررررررررررررررررررررررررک معلم و استاد عزیزم...

علی میبینی چقدر زمان داره تند میگذره؟ انقدر داره تند میگذره کم بعضی وقتا شک میکنم میگم نکنه هفته ای دو سه بار داریم روزشمار می نویسیم.انگار نه انگار چند ساله داریم هر هفته مینویسیم.انگار همین دو سه هفته پیش شروع کردیم.از 312 رسوندیمش به 107.بیشتر از نصفش رفته و فاصلمون داره کم و کمتر میشه.

علی خیلی دوست دارم.به اندازه همه اون گلایی که امروز دیدی و همه اونایی که اون طرف بودن و ندیدی.به اندازه تک تک بلبلای کوه و همه سبزه ها.

آدم وقتی میاد کوه انگار عاشق تر میشه.انگار فاصله بین عشق و کوه نیست.همه شون یکی هستن.البته شاید بستگی به این داشته باشه که آدم کجا عاشق شده باشه.همونجا عشق آدم و بیشتر میکنه.مهم اینه که الان کسی و دارم که میتونم بی نهایت عاشقش باشم و خیالم راحته از این که دوسم داره.

خدای مهربون علی مهربونمو میسپارم دست خودت.خیلی ویژه مواظبش باش

عشقمونم هزار برابر الان کن

علی مهربونم توم خیلی ویژه مواظب خودت باش عزیز دلم

بوس بوس بوس بوس بوس

دوســــــــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــ...د ارمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...

به امید دیدار روی مهربون تر از ماهت عشق قشنگم