127

به نام خالق قطره های دلتنگی

سلام بارونم.سلام بهارم.سلام عشق قشنگم

روزای آخر پاییزه عزیزترینم.هوا بارونیه و دلم پر کشیده تا چند قدمیه تو.دلم پیشته وقتی داری اینو میخونی همه وجودم.دوس دارم وقتی داری روزشمارمو میخونی یواش یواش از پشت سرت بیام و چشماتو بگیرم و صدام و عوض کنم و بگم: اگه گفتی من کیم؟

اونوقت توم یهو من و بکشی تو بغلت و فشارم بدی تا دردم بیاد

هی... بم نخند علی جونم.اینا همه عوارض دلتنگیه عشق خوشگلم.آدم که دلش تنگ میشه اول از همه عاشق تر میشه بعدش کم کم میزنه به سرش و شاعر میشه.یکم که بگذره دیگه اوضاع خراب تر میشه و یه جورایی میشه که بقیه بش میگم مجنون شده

مگه چیه؟ مجنون که همیشه مرد نیست.مهم اینه که مجنونه.تازه این اول ماجراست.وقتی که پیشتم بیشتر دلتنگت میشم.یه لحظه نمیتونم از کنارت دور شم.از بس خوبی علی.از بس مهربونی بارونم.انقدر خوبی داری که خوشگلی بی اندازت توش گمه.

خداروشکر که با داشتنت بهترین انتخاب زندگیمو کردم.خداروشکر که تو آروم قلبم شدی.خداروشکر که تو امید آیندم شدی.پناهم شدی.خداروشکر که قراره تنهاییام و به تو بگم.

علی به تک تک خوبیات افتخار میکنم.به وجودت.به حضورت.خوبیات خیلی خوبه فقط یه اشکال داره.اونم اینه که نمیذاره من رو هیچ کاری تمرکز کنم.همیشه صورت مثل ماهت جلوی چشمامه.همیشه صدای قشنگت تو گوشمه. وای علی خداروشکر که مال منی

خدای خوبم زندگیم و با ارزش ترین چیزی که دارم و به تو میسپارم.خیلی مواظبش باش

علی جونم توم خیلی مواظب خودت باش.تو این هوای سرد خودتو بپوشون  خدای نکرده سرما رو تنت نشینه عزیزدلم

یه دنیا دلتنگتم وجودم.بی اندازه دوست دارم.خیلی خوبی عشق من

بوس بوس بوس به روی مثل ماهت

به امید دیدار بارون عشقم.به امید دیدار همه زندگی من