289
- شنبه, ۱۵ آبان ۱۳۸۹، ۰۱:۰۱ ق.ظ
به نام خدایی که عشق را آفرید و جدایی را برای آزمایش عاشق قرار داد
سلام زهرای مهربونم نمیدونی چقدر دلم برات تنگ شده زهرا این هفته مسافرم دارم میرم برای خودمون دعا کنم برای زندگیمون برای خوشبختیمون برای ....ارشام و پارمیدا از وقتی که باهم آشنا شدیم اولین باری که قراره از هم
دور (دور که بودیم دورتر شیم ) خیلی وقت بود دلم هوای مشهد و کرده بود همین
تولد امام رضا بود گفتم امسال دعوتم میکنی...ولی دارم یکم بی معرفتی میکنم
دارم تنهایی میرم ایکاش میشد باهم میرفتیم کاش میشد دستمون توی دستای هم
بود و باهم تا ته ته دنیا میرفتیم و همه جارو میگشتیم . ولی چکار کنیم اینم
کار روزگاره که دلمان باهمه ولی تنامون نه خوب ولی بازم چکار میشه کرد اون
روزی که این وبلاگ رو زدیم هفته 312 بود و الان شد 289 یعنی 23 هفته خوب
کمه ولی زیاده یعنی زمان داره میره پس ماهم باید کاری کنیم که این زمان
برامون سخت نباشه . ایکاش میشد چشامون رو میبستیمو وقتی که باز میکردیم
میدیدیم این شیش سال تموم شده فردا شب کلی کار داریم مگه فرداشب چه خبره
فرداشب عروسی داریم عروسی کی خوب عروسی خودمون دیگه .... خدایا خدای خوب من که زندگی به من دادی خدایی که زهرا رو بم دادی تا 288 مراقب زندگیم باش به امید دیدار روی ماهت
